İnsan, yorumlamak için anlamak zorundadır. Bunun için sıratın müstakîm ve sevî olanını seçmeli, aklı selim ile hareket etmeli, kalbi selim ile zevki selime ulaşmalıdır. Nazar ilâ ile nazar fîyi birleştirmeli, basiret ile idrâkini genişletmelidir. Fikr kabiliyeti ile tefekkür halinde olurken marifet ile fıkıh ve fehmeylemelidir. Ne kadar uğraşırşa uğraşsın müteâl olan Yüce Varlığı olması gerektiği şekliyle idrak edemeyeceğini bilmelidir. Bu yolda ilerlerken tedbiri elden bırakmamak için tedebbür etmesi gerektiğinin hissiyatı ve anlayışı içinde bulunmalıdır.